قدیما « پارسی یار» محیطش خَش و با وفا بی
بعضی فیدها شیرین ُ طنز و گاهی با نمک بی
همش بحث ُ حدیث بی ، گاهی حـــــرف ُ حریف بی
یه وقت جنگ ُجدال بی ، ولی بین همه صلح ُصفا بی
بیشــــتر بازنشـــــر ُ لایک بــــــی
خلاصه خُش شلوغ و خیـــــلی خاش بـــی
به همه می گفتُم اینجـــــــا همش خومونیم
انگار که اصن غریـــــب تومون نــــــی
الان خیلــــــــــــی وقتِ که وابیده خلوت
یه وقت هم می کنن مسدودُ پاتَم می کُنَن قهر
کاشکی وِی می یه جوری کاربرِل سابق بشن جمع!
خومَم سی «پارسی یارِ» قبلی وابیدُمِ دلتنگ
یعنی ویمو که وا بو مثِ قَبلَن !
بازم وابیم خومونی و بشینیم دور هم جمع !
یکی فید بِیلِ وُ مانَم ردیفابیمُ بزنیم گَپ
