زمین به شدت لرزید ..همه ی دلها درهم شکست

نمیدانم در آن لحظه برشما ها چه گذشت !

دلم با دلت همدرد هست  "هم استانی" ..

کنارت نیستم که مرحم زخم دلت باشم ..اما دلم با دلت یکی است

 دلم اینجا با دلت هم صداست..اشکهایم با اشکهایت همنواست

می دانم هیچ چیز آرامت نمی کند و چقدرتلخ است طاقت دیدن رنجهایت

در یک لحظه همه هستی ات را از دست داده ایی ..خانه ایی که اکنون زیر آوار است

زندگیت که ویران گشته ..خانواده ایی که زیر خروارها خاک آرمیده ..

انگار که اصلا هیچ هستی ایی نبوده.....

بغض هایم در گلویم شکسته است.

دردهایت را به خوبی لمس می کنم اما برای سخن گفتن زبانم یاریم نمی کند

"تسلیت" تنها واژه ایست برای غم بزرگ شما…

و من ..تنها به اکتفا همین یک "واژه" یاورم

با نگاه های خسته ات ..ویران شده ها را دنبال می کنی

 شاید به روزنه امیدی .. شاید به عشق یک آغوشی

.شاید شنیدن صدایی .. شاید امید یک نگاهی ..

 می دانم آرام نیستی ...و من پا به پای ردپای نگاه تو

 خسته می شوم از دیدن این همه مصیبتت