امشب آسمانٍ دلم ابریست و دیده ی وجودم گریان ،
امشب کبوترٍقلبم ،در کوچه پس کوچه های بیقراری پروارکرده
و مرغ دلم درآغوش واژهای دلتنگی بیتابی می کند ،
یا گل زهرا !
امشب دلم ،در کوره ی آتشینِ اندوهِ فاصله ی بین من و تو، گداخته شده
و گل واژه های کلامم ،از عطش فراق تو خشکیده .
یا حسین ، دلتنگٍ کربلایتم ،
امشب کلبه دلم میهمانِ خاک ِکربلایت شده ،
و بند بند وجودم سراپا میزبانِ زیارتِ ضریحِ شش گوشه ات
یا حسین ، بیتابی ام را دریاب، و بیقراریم را میزبانی کن
که دردِ هجران ،تا انتهای وجودم سایه افکنده
و دریای درونم از بیمِ ندیدنت ناآرام شده
یا حسین، از پشت پنجره ی دلم با نویدِ دعوتت
چشمان منتظرم را به استقبال زیارتت بارانی کرده ام
و سفره ی دلم رابه امیدِ وصالت گشوده ام
یا گل زهرا، امشب آرزو کردم منم مهمانِ کربلای تو باشم ،
آرزویم رو ارمغانی ده
می شود روزی مسیر دلم به کربلایت طی شود!
می شود روزی چشمه انتظارم به سوی تو وصل شود!
با پاهای دلم .. به امید پناهت آمده ام .
و بند بند وجودم را به شوق وصالت گره زده ام
یا حسین ..به امید دعوتت لحظه ها را به انتظار نشسته ام
تو بخواهی.. فاصله ها انتها خواهند یافت
