پاییز انگار فصلِ سردیِ دل هاست
هر نفس آهی ست از خزانِ سردِ سکوت
هوای دل انگیز سرودن، ذره ذره حُزن انگیز می بارد
طراوت از واژه ها اندک اندک بـــر می چیند
چشم ها را قطره قطره مـــی گریاند
حرف هـــا آرام آرام سکــــوت می شود
و تنهایی تا انتهای بی رمقی ،هجوم می آورد
