با نام و یاد خدا
خوشحالم که عضو خانواده بزرگ پارسی بلاگ هستم
بازگشت دوباره ام به خاطر لطف و محبت سرشار
و خالصانه ی عزیزانی چون شماست که از دلتنگی ها نوشتید
و گوهر محبت و قدردانی دوستی ها بودن ،
را به نمایش گذاشتید
و با قلم سبز شما بود که بهاری در لابلای خزان شکوفه زد
و بذر امید در دلها کاشته شد...
همانطور که از قدیم گفتند "دل به دل راه دارد"
در واقع فیدهای شما ؛ دلتنگی من را فریاد زدند
و من به عینه دیدم چه سان ،ثمره ی دوست داشتن هایم
در دل نوشته های شما تبلور پیدا کرد
این شما بودید که در پارسی
با روحیه ای پر امید قلم چرخاندید
و راه پر پیچ و خم بازگشت را بر من هموار کردید
بالطبع "مادرهما" با دیدن چنین الطافی از سوی شما خوبان، بازنگشتن به پارسی را ناسپاسی و قدر ناشناسی دانسته
و تصمیم گرفت زودتر از موعد،
دیگر بار به آغوش گرم این خانواده مجازی
اما حقیقتا همدل و یک رنگ و بی ریا و مهربان برگردد
امید که باز هم این خانواده مجازی
با شور و نشاطی بیشتر از سابق
به حیات خود ادامه دهد و همه در کنار هم
گرمابخش و معنی بخش این محفل ارزشمند باشیم
